SIP, yalnızca bir medya iletişim oturumunun sinyalizasyon kısmında yer alır ve sesli veya görüntülü çağrıları kurmak ve sonlandırmak için kullanılır. SIP, iki taraf (tek noktaya yayın) veya çok partili (çok noktaya yayın) oturumları oluşturmak için kullanılabilir. Ayrıca mevcut aramaların transfer edilmesine (yönlendirilmesine) de izin verir.
SIP, taşınacak/iletilecek medya biçimini ve kodlamayı belirten diğer birkaç protokol ile birlikte çalışır. Çağrı kurulumu için, ortam biçimini, codec türünü ve medya iletişim protokolünü belirten bir oturum Açıklama Protokolü (SDP) veri birimi içerir. Ses ve video medya akışları genellikle Gerçek Zamanlı Aktarım Protokolü (RTP) veya Güvenli Gerçek Zamanlı Aktarım Protokolü (SRTP) kullanılarak terminaller arasında taşınır.
SIP, HTTP istek ve yanıt işlem modeline benzer tasarım öğeleri kullanır. Her işlem, sunucuda belirli bir yöntemi veya işlevi çağıran bir istemci isteğinden ve en az bir yanıttan oluşur. SIP, başlık alanlarının çoğunu, http kodlama kurallarını ve durum kodlarını yeniden kullanır ve okunabilir bir metin tabanlı format sağlar.
SIP, iletim kontrol Protokolü (TCP), kullanıcı Datagram Protokolü (UDP) ve akış kontrol iletim Protokolü (SCTP) dahil olmak üzere çeşitli aktarım katmanı protokolleri tarafından taşınabilir. SIP istemcileri genellikle sunuculara ve diğer uç noktalara SIP trafiği için 5060 veya 5061 numaralı bağlantı noktalarında TCP veya UDP kullanır. Bağlantı noktası 5060, şifrelenmemiş sinyal trafiği için yaygın olarak kullanılırken, bağlantı noktası 5061 genellikle aktarım katmanı güvenliği (TLS) ile şifrelenmiş trafik için kullanılır.
155 comments on “SIP Çalışma Yapısı”